Farsi
فارسی
ایمن در راه رفتن به مدرسه – نکاتی برای والدینی
والدین عزیز
پس از تعطیلات تابستانی فرزند شما مدرسه را شروع می کند. کمپین „ایمن در راه رفتن به مدرسه“ آنها را برای راه رفتن به مدرسه آماده می کند.
در مهدکودک کودکان اولین قوانین راهنمایی و رانندگی و رفتار صحیح در ترافیک را یاد می گیرند. به یاد داشته باشید: وقتی مدرسه را شروع می کند، چیزهای زیادی برای فرزندتان تغییر می کند. او در مدرسه مستقلتر میشود و اکنون به اندازه کافی بزرگ شده است که بتواند به تنهایی با مسیر مدرسه کنار بیاید. شما می توانید در این زمینه از فرزند خود حمایت کنید.
فرزندان به تحرک نیاز دارند
در صورت امکان اجازه دهید فرزندتان به تنهایی به مدرسه برود. کودکان شش ساله در اکثر موارد به راحتی می توانند با راه رسیدن به دبستان کنار بیایند. فرزندتان به خاطر مزایای پیاده روی از شما تشکر خواهد کرد.
• سه چهارم کودکان و جوانان در آلمان خیلی کم ورزش می کنند. برای سلامتی شان خوب نیست خطر تصادفات نیز زمانی افزایش می یابد که کودکان قادر به حرکت ایمن نباشند
• اطمینان حاصل کنید که کودک شما به طور منظم ورزش می کند – علاوه بر ورزش های مدرسه. این باید حداقل 75 دقیقه در هفته باشد.
• کودکانی که به طور منظم ورزش می کنند، بهتر می توانند تمرکز کنند و اعتماد به نفس بیشتری دارند.
• و برای بازگشت به مدرسه: کودکانی که با هم به مدرسه می روند، تجربیاتی دارند که اگر با ماشین آورده شوند، تجربه نمی کنند.
بنابراین وقتی فرزندتان پیاده راه میرود، کار خوبی برای او انجام میدهید.
راه امن مدرسه
کوتاه ترین مسیر به مدرسه همیشه امن ترین نیست. کمی انحراف گاهی مسیر را ایمن تر می کند.
راه خودتان را بروید و تصمیم بگیرید که بهترین راه برای فرزندتان چیست.
کدام راه ها خوب هستند:
پیاده روها در خیابان، خیابان های آرام در مناطق مسکونی، تقاطع هایی با چراغ های راهنمایی عابر پیاده، جزایر مرکزی به عنوان کمکی برای عبور از خیابان ها، گذرگاه های گورخری، گذرگاه های ایمن شده توسط راهنماها، گذرگاه ها و گذرگاه ها با نور مناسب.
کدام راه ها بد هستند:
جادههای بدون پیادهرو، جادههایی با ترافیک سنگین با ترافیک کامیونها، گذرگاهها و گذرگاههای گیجکننده، خروجیها
از حیاطها، سوپرمارکتها و غیره، عبور از پشت پیچهای نامرئی یا موانع (مانند پرچین، درختان، دیوارها).
بسیاری از مدارس نقشه راه مدرسه را دارند. در مورد آن با مدرسه خود صحبت کنید.
ماشین را رها کنید
والدینی که فرزندان خود را با ماشین („تاکسی والدین“) می آورند، سایر کودکان مدرسه ای را در معرض خطر قرار می دهند.
به یاد داشته باشید که ورزش برای کودک شما مفید است. دانش آموزان مدرسه می توانند مسافت دو کیلومتری را صبح با پای پیاده طی کنند.
تمرین راه رفتن به مدرسهد
• تمرین راه رفتن به مدرسه (رفت و برگشت) را قبل از تعطیلات تابستانی شروع کنید، به طور ایده آل در زمان هایی که فرزند شما نیز در راه است!
• در مورد خطرات بحث کنید و رفتار صحیح را آموزش دهید! از فرزندتان بخواهید آنچه را که گفتید تکرار کند („اینجا ایستاده میمانم…“)!
• تمام موقعیت ها را به صورت جداگانه تمرین کنید!
• مسیر را چندین بار تمرین کنید! بین تمرینات فردی زمان بگذارید!
• فرزند شما باید بداند که مسیر مورد توافق تنها راه مجاز است.
• همچنین باید بداند که رفتن با غریبه ممنوع است.
• به فرزندتان بگویید که هر ماشینی در گذرگاه گورخر توقف نمی کند، حتی اگر مجبور باشد.
• از همه مهمتر: فرزند شما بیشتر آن را از طریق مشاهده و تقلید می آموزد. شما مهمترین الگو برای فرزندتان هستید.
این ها مهمترین تمرین ها هستند!
جلوی حاشیه بایستید. ابتدا به سمت چپ، سپس به راست و سپس دوباره به سمت چپ نگاه کنید. اگر وسیله نقلیه ای نیامد بروید.
منتظر یک خالیگاه در ترافیک در گذرگاه های گورخر باشید. با راننده تماس چشمی برقرار کنید و فقط زمانی استارت بزنید که همه وسایل نقلیه ساکن هستند. بسیاری از رانندگان رفتار نادرست دارند و فقط به رانندگی ادامه می دهند.
همین امر در مورد „سبز“ نیز صدق می کند: تا زمانی که خودروها متوقف نشده اند آن را ترک نکنید. توجه: وسایل نقلیه خاموش اغلب بدون مجوز از مسیر عابر پیاده عبور می کنند زیرا هر دو „سبز“ هستند.
ز جاده ها فقط در مکان های صاف عبور کنید. اگر دید توسط ماشین های پارک شده یا یک پیچ محدود شده است، کودک باید به دنبال مکانی با دید واضح باشد.
اولین هفته ها
• در هفته های اول مدرسه، فرزندتان را همراهی کنید.
• مطمئن شوید که فرزندتان صبح زود خانه را ترک می کند. عجله و دیر کردن می تواند منجر به رفتار نادرست در ترافیک جاده ای در کودکان شود.
• درمورد اینکه فرزندتان با چیزی متفاوت از معمول است – به عنوان مثال، اگر چراغ راهنمایی کار نمی کند یا ماشین ها در پیاده رو پارک شده اند و مسیر را مسدود می کنند، صحبت کنید.
اولین هفته ها
• عناصر یا نوارهای بازتابنده باید در تمام طرف های لباس اعمال شوند. همچنین اتصالات بازتابی برای کفش یا کلاه وجود دارد. ب • ازتابنده های چشمک زن، جلیقه های بازتابنده یا شنل نیز خوب هستند.
• کودکان با لباس های بازتابنده را می توان در تاریکی از فاصله 130 تا 160 متری دید. برای مقایسه: فردی که لباس تیره به تن دارد فقط از فاصله 25 تا 30 متری دیده می شود. که اغلب برای جلوگیری از تصادف خیلی دیر است.
• کوله پشتی مدرسه نیز باید دارای عناصر بازتابنده باشد. اطمینان حاصل کنید که کیف با استاندارد DIN 58124 مطابقت دارد. راحتی حمل، ضد بارندگی، پشتی و انعطاف پذیری در اینجا مناسب است.
Sie können sich den Flyer „Sicher zur Schule“ auf Farsi hier herunterladen:
Download: